จดหมายเปิดผนึก ฉบับที่ 10

     เพื่อนรัก

	จดหมายฉบับนี้ ฉันไม่ได้เขียนรวดเดียวจบ  

	ขึ้นต้นไว้เมื่อหลายวันก่อนในช่วงเวลาเดียวกัน ฉันนำมาเขียนต่อ
     เพิ่มเติมจากวันนั้น

	ฉันนั่งดื่มกาแฟอยู่...
	
	จู่ๆก็คิดถึงเธอขึ้นมาตอนบ่าย วันที่อากาศร้อนอบอ้าว แต่ก็พอมี
     ลมพัดผ่าน

	วันนี้ฉันย้ายโต๊ะทำงานมานั่งเขียนต้นฉบับใต้ร่มสะเดา

	บรรยากาศห้องทำงานธรรมชาติดูผ่อนคลายไปอีกแบบ....
     แต่ไม่ค่อยได้งานเท่าไร  เพราะมัวแต่เพลิดเพลินอยู่กับห้องทำงานใหม่

	ไม่มีอะไรมากไปกว่าความคิดถึง  และอยากบอกว่าฉันสบายดี

	 การงานแลดูอืดอาดยืดยาด แต่ก็ไม่ได้ช้าไปกว่าสายน้ำที่ไหลเอื่อย
     อยู่ตรงหน้า