(จดหมายเปิดผนึกฉบับที่ 23 หน้า 5)
ไม่นับก็ต้องนับ ไม่ทบทวนก็ต้องทบทวน เพราะกระแสจิตทีสั่นสะเทือนพร้อมๆกันนั้น
ย่อมทำให้โลกสั่นไหวไปตามแรงปรารถนาอันแรงกล้าของผู้อธิษฐานจิตภาวนา
ให้ความทุกข์และความสุขเป็นโมฆะ ให้ชีวิตได้มีช่วงเวลาเว้นวรรค จะสำเร็จหรือล้มเหลว
เมื่อวันเวลาแห่งปีสิ้นสุดลงทุกสิ่งจะถูกเริ่มต้นใหม่ จะสมหวังหรือสิ้นหวัง
ทุกชีวิตมีสิทธ์แก้ไข ขอให้ดวงจิตที่ผ่องใส จงผุดผ่องต่อไป
เหมือนอาทิตย์ที่พ้นขอบฟ้าเจิดจ้ามีพลัง
ขอให้ดวงใจที่หม่นหมองจงผ่านพ้นเงาร้ายของชีวิต
เหมือนเมฆดำที่ผ่านพ้นจันทร์ให้แจ่มเต็มดวง
การเริ่มต้น ก็คือการสานต่อเรื่องราวเก่า
วันใหม่ของชีวิตคือวันที่ได้ค้นพบตัวเอง
ความจริงนั้นเป็นเรื่องเก่า ที่ดักรอเราอยู่เบื้องหน้าให้ค้นหา
ชีวิต ... เก่าและใหม่ได้ในทุกวินาที
และ เมื่อวินาทีสุดท้ายผ่านไป ชีวิตก็ใหม่ทันที