ยังคิดถึงอยู่

...ได้เข้าไปเรียนสีน้ำวิปัสสนากับครูเป้ แล้วรู้สึกว่าอยากจะไปเรียนอีก แต่ก็กลัวตัวเองตัวผู้อื่น กลัวสาระพัด กลัวว่าจะทำให้ผู้อื่นไม่สนุก กลัวว่าตัวเองจะทำได้ไม่ดี ไม่ได้แบบที่น่าจะเป็น รู้สึกถึงความไม่พัฒนาของตัวเอง แม้ว่าพยายามอยู่ แต่ก็รู้ว่าความพยายามไม่มากมาย ขอบคุณครูเป้ ที่ใจเย็นดูนักเรียนทุกคนโดยไม่ตำหนิเลย ทำให้รู้สึกผ่อนคลายมาก คิดถึงความเงียบสงบมากมาย หากวันที่คิดว่าพัฒนาตนเองได้เป็นที่น่าพอใจแล้ว จะขอเข้าเรียนสีน้ำวิปัสสนากับครูเป้อีกครั้ง จดหมายจาก นักเรียนที่อยู่ไกล 05-06-2010 / 03:37:21

ตอบจดหมาย   ...การพัฒนาตนเองนั้น ไม่มีขอบเขตที่สิ้นสุด ถ้าเอาความพอใจของตัวเองเป็นที่ตั้ง และความพยายามก็ไม่มีส่วนช่วยให้พัฒนาตัวเองไปอย่างที่ตัวเองต้องการ หากเป็นเพื่อให้ผู้อื่นยอมรับ หรือตกอยู่ภายใต้ความกลัว ปล่อยให้การพัฒนาคัวเองเป๋นไปด้วยตัวของมันเอง ให้ตัวเองเป็นเพียงผู้รับรู้การพัฒนานั้น     .........................................    เป้ สีน้ำ วันที่ 06-06-2010 เวลา03:04:03

All contents © copyright 2002 - 2006 peseenam.com, All rights reserved.
สงวนลิขสิทธ์ตามพระราชบัญญัติ โดย เป้ สีน้ำ