ตู้เก็บจดหมาย   ส่งจดหมายถึงเป้สีน้ำ


ชีวิตกับการงาน



ถึง.....คุณเป้
มนุษย์ทุกคนมีทั้งชีวิตและการงานควบคู่กันไป
นับตั้งแต่ได้ลืมตาดูโลก ถือได้ว่าเริ่มต้นชีวิตอย่าง
ไม่โดดเดี่ยวอีกต่อไป โอกาสในการเลือกทางเดินชีวิต
ให้กับตนเองเริ่มชัดเจนขึ้น โดยมี ครอบครัว สภาพ
แวดล้อม เพื่อนฝูง คนรู้จัก คนในสังคมมากมายและ
มากขึ้นตามกาลเวลา ให้ได้เริ่มต้นเดินทาง..... นับว่า
เป็นการเดินทางที่แสนจะยาวไกล การงานเข้ามามี
ส่วนในการดำรงอยู่ ชีวิตจึงผูกผัน ข้องเกี่ยว กับสิ่งเหล่านี้
ตลอดเวลา โดยไม่มีใครปฏิเสธความจริงนี้ได้ มนุษย์
สามารถที่จะเลือกเป้าหมายให้ชีวิตได้ด้วยตัวเอง เลือกที่
จะอยู่กับสิ่งใด เวลาไหน เพราะอะไร อย่างไรได้ตามต้องการ
บางชีวิตเลือกที่จะต้องมีเพื่อน มีคนคอยดูแล แบบว่าถ้าอยู่
คนเดียวฉันตายแน่ ส่วนบางชีวิตเลื่อกที่จะมีชีวิตเพียงลำพัง
อยู่อย่างอิสระกับความฝันที่มีในชีวิต มีสุขและทุกข์กับมัน
ไปตลอด (การงานหรือสิ่งอื่นไดที่ใจปรารถนา) อย่างไม่มี
กำหนดวันเวลา แต่สุดท้ายทุกคนมีความจริงในบั้นปลาย
ชีวิตที่ต้องเจอ.....คุณคงรู้ คำถามที่ทุกคนน่าจะมีคำตอบให้
กับตัวเอง (เช่นดียวกัยผู้ถาม) จึงขอถามคุณเป้เลยดีกว่าก่อน
ที่จะเหนื่อยไปกว่านี้ ในส่วนของการงานทุกคนพอจะสัมผัส
ได้จากผลงานที่แสดงอย่างนับไม่ถ้วน แต่ในส่วนของชีวิต
คุณพอจะสะท้อนความคิดผ่านอักษรให้ได้รับรู้บ้างได้ใหมว่า
ชีวิตในความรู้สึกและเป็นตัวคุณคืออะไร

จดหมายจาก สายน้ำ 25-12-2002 / 04:11:27
A63  ตอบจดหมาย
  ...ถึงคุณสายน้ำ

ชีวิตคืออะไร ศิลปะคืออะไร ความรักคืออะไร
มันเป็นคำถามที่ฉันหาคำตอบอยู่ตลอดเวลา
มันเป็นคำถามที่ปราชญ์ หรือศาสดาควรให้คำตอบ
ฉันจะถามใครต่อดีล่ะ ! กับคำถามของคุณ ?

คุณเคยอยู่กับการรอคอยไหม รอคอยอย่างเลื่อนลอย คอยเสียงโทรศัพท์จากใครก็ได้ที่จะทำให้วันเวลาที่ว่างเปล่าดูมีเรื่องราวขึ้น รอคอยจดหมายสักฉบับที่ไม่จำเป็นว่าจะเป็นของใคร
ฉันเคยเฝ้ามองนกในป่า จดจำช่วงเวลาที่มันร้องและออกบิน บางครั้งรับรู้ว่ามันกำลังทำงานอะไรสักอย่างอยู่ เคยเฝ้ามองฝูงปลาในธารน้ำใส รับรู้ว่ามันกำลังหิวเลือกตอดกินอาหารบางอย่างและไม่กินบางอย่าง
ฉันเคยดิ้นรนหาคำตอบว่าชีวิตคืออะไร ? จากต้นกล้าที่แตกใบในฤดูฝน หมู่นกที่บินกลับรังในตอนค่ำ ฝูงปลา และเหล่าผีเสื้อก็ตอบฉันบางอย่างและไม่ตอบบางอย่าง

ฉันเคยถามฟากฟ้าว่าชีวิตคืออะไร ? และได้รับคำตอบที่น่าพอใจ
คุณสายน้ำ ( นามแฝง ) ถ้าฉันตอบคำถามคุณ คุณจะบอกชื่อจริงกับฉันไหม
คุณจะเชื่อคำตอบของฉันไหม คุณมีคำตอบอยู่แล้วในใจหรือเปล่า เมื่อฉันตอบคุณแล้วคุณจะถามคนอื่นต่อหรือเปล่า คุณจะเก็บไว้เป็นคำตอบสุดท้าย หรือแค่รับเอาไว้พิจารณา

ชีวิตคืออะไร ?
สำหรับฉันคงต้องทวนคำถามนี้อยู่เสมอ เหมือนนักเรียนที่ทบทวนโจทย์อยู่ตลอดเวลา ชีวิตคืออะไร ? ชีวิตคืออะไร ชีวิตคืออะไร ?
มันทำให้ฉันต้องมองย้อนกลับไปว่าชีวิตเกิดขึ้นได้อย่างไร ทำไมเป็นคุณ ทำไมเป็นฉัน ทำไมเป็นเขาหรือใคร ๆ ทำไมคนแตกต่างกัน ทำไมมีคนชั่ว มีคนดี ทำไมมีคนโหดร้าย ทำไมมีคนใจดี มีคนโชคดีและมีคนโชคร้าย

ฉันพบสุนัขตัวหนึ่งโดนรถทับที่ขาขวาคู่หน้า มันไม่ตายแต่เสียขาข้างนั้นไป ฉันอยากถามมันว่าอยากตายไหม หรือใช้ขาที่เหลือมีชีวิตอยู่ เพื่อนหมาด้วยกันจะรังเกียจมันไหม หมาตัวเมียจะยอมผสมพันธุ์กับมันหรือเปล่า มันจะถูกขับไล่จากฝูง! หรือมีชีวิตอยู่ต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ฉันเชื่อว่ามันจะไม่หาวิธีฆ่าตัวตาย มันคงไม่วิ่งไปกลางถนนให้รถชนซ้ำอีก หรือโดดจากตึกสูงเพื่อเป็นข่าวในหนังสือพิมพ์

ชีวิตคืออะไร ?
ฉันมองไปที่พ่อ และแม่ ถ้าเอ่ยถามออกไปท่านคงตอบฉันด้วยสายตา
นัยว่า…ให้มองดูฉันซิ ชีวิตก็คือสิ่งที่แกเห็นนั่นล่ะ !

ชีวิตคืออะไร ? คุณสายน้ำ ( นามแฝง )
ฉันไม่ได้ถามย้อนคุณ แต่พยายามหาคำตอบให้อยู่
ฉันเคยบวช และศึกษาเรื่องนี้ โดยเฉพาะเรื่องการเกิด - การดับ มีความซับซ้อนในการเกิด การตาย ดวงวิญญาณ บุญ - บาป กรรมเก่า , กรรมปัจจุบัน ซึ่งละเอียดอ่อนเกินกว่าจะกล่าวออกมาในที่นี้

คุณสายน้ำ ( เริ่มคุ้นกับชื่อนี้แล้ว )
ขอเวลาอีกนิด
ชีวิตคืออะไร ?
ฉันไม่ได้ประวิงเวลาหรอกนะ แต่ขอสารภาพในบรรทัดนี้ว่ายังไม่กล้าตอบ แต่บอกคุณได้ว่าในชีวิตอยากทำอะไร ดำเนินชีวิตอย่างไร สิ่งใดทำให้อยากมีชีวิตอยู่
ฉันสรรเสริญการมีชีวิต ประณามผู้ทำลายชีวิตตนเองและผู้อื่น
ชีวิตในความรู้สึกและความนึกคิดอาจทำให้เฉไฉไปจากชีวิตที่เป็นจริง
ฉันเองก็ได้แค่คิดและเฝ้าดูชีวิตเหมือนดูฝูงปลาในน้ำ เหมือนดูฝูงนกบินกลับรัง มันจะเหมือนต้นกล้าในฤดูฝน หรือเหมือนสุนัขตัวนั้น ฉันเองก็ยังไม่แน่ใจ


เป้ สีน้ำ
   
.........................................
   เป้ สีน้ำ วันที่ 27-12-2002 เวลา02:40:31

All contents © copyright 2002 - 2006 peseenam.com, All rights reserved.
สงวนลิขสิทธ์ตามพระราชบัญญัติ โดย เป้ สีน้ำ