คิดถึงสีชอล์ค

...ตอนเด็กผมเคยอยู่กับศิลปะ วาดรูปแล้วใช้สีชอล์คระบายสีแสบสันบนกระดาษวาดเขียนอย่างมีความสูข ผมวาดรูปใช้ได้ ชีวิตตอนเด็กสนุกมาก ชีวิตเติบโตขึ้นเปลี่ยนแปลงไปผมไม่ได้อยู่กับสีชอล์คของผมอีกแล้ว ผมเรียนเลขเก่งเลยทำให้สีชอล์คของผมหายไป วันนี้เติบโตและสร้างอนาคตมาด้วยการเก่งเลข แต่ผมกลับคิดถึงสีชอล์คกล่องนั้นของผมอย่างจับใจ มือเล็กๆอันที่เคยหยิบสีชอล์คมาระบายอย่างมั่นใจ เดี๋ยวนี้กลายเป็นมือใหญ่ที่ขาดความเชื่อมั่นในการระบายสี ผมอยากวาดรูปอีกครั้ง อย่างระบายสีอีกครั้ง....ผมคงต้องรบกวนคุณแล้วล่ะ จดหมายจาก เบิร์ด 22-06-2003 / 04:52:51

ตอบจดหมาย   คุณเบิร์ดรออะไรอยู่ครับ ความปรารถนาคุณคุกรุ่นขึ้นมาเหมือนควันจากไม้ขอนที่คิดว่าบางทีมันอาจดับไปแล้ว คุณโชคดีที่มีความฝันในวัยเด็กชัดเจน ผมยินดีกับคุณ แต่ช่วยอะไรไม่ได้เลยจนกว่าคุณจะลงมือวาด แล้วเกิดปัญหาขึ้นมา สิ่งที่ช่วยได้คือตอบคำถาม ไม่ต้องเกรงใจนะ ลงมือสิ     .........................................    เป้ สีน้ำ วันที่ 25-08-2003 เวลา11:08:42

All contents © copyright 2002 - 2006 peseenam.com, All rights reserved.
สงวนลิขสิทธ์ตามพระราชบัญญัติ โดย เป้ สีน้ำ