จดหมายเปิดผนึก ฉบับที่ 9    เพื่อนรัก พระเจ้าทุกพระองค์ต่างทรงมีพระเมตตา ฉันไม่ได้หวังอะไรมากไปกว่าได้มีชีวิตอยู่กับการงานที่เลือก เราทุกคนต่งมีบางสิ่งที่ควรทำในชีวิต มันยากที่จะปักใจเชื่อลงไปว่า เราควรเป็นอะไรและควรทำสิ่งใด เธอก็คงต้องเกิดมาเพื่อเป็นอะไรสักอย่างบนโลกใบนี้ ทุกคนมีภาระหน้าที่ หากยังมีลมหายใจ ดวงจิตที่หวาดหวั่น ทำให้ลังเล ดวงใจที่หมดหวัง ย่อมเฉยชา ดูดาย สิ่งใดกำหนดชะตากรรมที่เป็นอยู่ และที่ยังไม่เกิดขึ้น ? เชื่อเถอะว่า ทุกสิ่งถูกดลบันดาลให้เป็นไป แม้จะพึงใจหรือไม่ก็ตาม