จดหมายเปิดผนึกฉบับที่ 24 สิ่งปิดกั้น
สิ่งปิดกั้น

            นกเขาตัวหนึ่งติดอยู่ในห้องกระจกที่บินหลงเข้ามา
            มันเกาะขอบวงกบอย่างกระวนกระวายเพื่อหาทางออก กระจกใสพอให้มันมองเห็นต้นไม้ที่อยู่ภายนอก มันจึงพยายามเอาหัวดันกระจก เพื่อผ่านสิ่งขว้างกั้นอันใสกระจ่าง แม้ไม่อาจพ้นไปได้มันก็ดึงดันที่จะบินชน มันเจ็บปาก หัว ตัว และปีก อ่อนแรงลงอย่างเห็นได้ชัด มันหยุดพักเกาะที่เดิม พักเหนื่อยแล้วทำอย่างเดิมอีก คือบินชน บินชน และบินชน

            เจ้านกโง่เอ๋ย เจ้าเห็นโลกภายนอกก็จริง แต่เจ้าไม่เคยเห็นสิ่งปิดกั้น ภาพที่เห็นเป็นความจริงที่สัมผัสไม่ได้ สิ่งใดที่แท้จริงกันเล่า ตัวเจ้า กระจก หรือท้องฟ้าภายนอก