(จดหมายเปิดผนึกฉบับที่ 18)
ทุกสิ่งมีวาระที่ต้องทบทวน เหตุจากภายนอก กระทบความรู้สึกภายในให้ครวญคิด
อคติคือภูมิต้านทานของความโกรธ คือสิ่งประชดประชันความผิดหวัง ใจที่ไม่สมปรารถนา ย่อมสร้างภาพลวงตา จึงปิดบังสิ่งที่อยากเห็นและสัมผัส ความกลัวตัวเองที่จะเข้าใจความจริงที่ไม่อยากยอมรับ จึงปิดม่านของการรับรู้ เพื่อจมอยู่ในความโกรธต่อไป
กดข่มความปรารถนา ไม่ให้ประทุขึ้นอีก เพราะความไม่สมหวังนั้นโหดร้ายและทรมาน จึงทำลายความสุข เพื่อได้ดับเหตุแห่งทุกข์
ใจจึงหดหู่ หม่นหมอง และซึมเศร้า น้ำที่ไม่ร้อน และไม่เย็น ย่อมไม่ให้รสชาติ เสียงที่ไม่สูงและไม่ต่ำ ย่อมไม่เป็นดนตรี
ฤดูกาลที่ปกคลุมอยู่ด้วยเมฆหมอก ย่อมอึดอัด ไร้จินตนาการและขาดอิสรภาพ
