|
เพียงหากเธอมั่นใจว่าโลกอันซับซ้อน
และเงียบเหงานี้มีใครสักคนที่รับฟัง น้องชายของฉัน น้องสาวของฉัน พี่ของฉัน เพื่อนของฉัน ผู้หญิงของฉันขอจงอย่าคลางแคลงใจ บางที่บางถ้อยคำก็รุนแรงเข็งกร้าว บางคราวก็วกวน เกเร ซ่อนเร้น บาดลึก และเชือดเฉือน จับมือกันให้แน่น กอดกันให้กระชับ ตบไหล่กันด้วยความคิดถึง ความรัก และปรารถนาดี ฉันยังไม่เหนื่อยหน่ายต่อการพูดคุย ฉันไม่ได้วางตัวเยี่ยงปราชญ์ ศาสดา หรือผู้รู้ ฉันเป็นเพียงเพื่อนของเธอ เพื่อนผู้เฝ้ามองชีวิต เพ่งพินิจ พิจารณาอยู่เสมอ พูดไปตามที่คิด กล่าวไปตามที่รู้ บอกไปตามที่เข้าใจ นั่งลงอีกครั้ง มองใบหน้าของตนในกระจกเงาใส หายใจให้ยาวขึ้น เชิดมุมปากให้ยิ้มได้ มองดูดวงตาช่างสงสัยคู่นั้น สนทนากับฉัน เสมือนพูดคุยกับตัวเอง และขอจงมั่นใจนะว่า
เป้ สีน้ำ |
|||
|
|||
