(จดหมายเปิดผนึกฉบับที่ 18)
นี่มันเรื่องอะไรกันนะ คนเคยรักกัน แล้วเกลียดกัน คนเคยนั่งมองตากัน แล้วเหม็นหน้ากัน
เรื่องพรรค์นี้ไม่เจอกับตัวเองไม่รู้หรอก ฉันคิดต่อ นี่มันเรื่องอะไรของเรา (นะ)
ไม่เป็นไร ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรที่จะหยิบเอาปัญหาของเพื่อนของเพื่อนมาไตร่ตรอง เผื่อวันใดมีปัญหากับเขาบ้างจะได้ไม่ต้องมานั่งคิดใหม่ (ทำใหม่)
ถ้าเกิดกับตัวเองบ้างละ ฉันจะทำอย่างไร?
ก็มันยังไม่เกิดนี่นะ จะคิดทำไม?
แต่ถ้ามันเกิดขึ้นละ!
.............................?
จะด้วยเหตุใดก็ตามที่ทำให้เธอรักกัน
จะด้วยเหตุใดก็ตามที่ทำให้เธอหมดความอดทนต่อกัน