จดหมายเปิดผนึกฉบับที่ 18
เพื่อนของเพื่อน

            เพื่อนของเพื่อนคนหนึ่ง เธอปรับทุกข์ถึงสามีที่ทำให้เธอทุกข์แสนสาหัสจนอยากให้อีกฝ่ายหนึ่งหายไปจากโลกนี้ เธอบอกทนความเห็นแก่ตัวของพ่อเด็กไม่ไหว และความอดทนของเธอก็มาถึงขีดสุดดุจน้ำเดือดพวยพุ่งจากพวยกา เดือดดาลราวเปลวเพลิงเผาหัวใจอันบอบบางให้มอดไหม้จนสิ้นความรักความผูกพัน

            ฉันนิ่งฟัง และรับรู้
            ไม่มีใครช่วยเธอได้ ไม่ว่าเรื่องนี้จะดำเนินไปอย่างไร และสิ้นสุดด้วยวิธีใด เมื่อใด
           ภาษาชาวบ้านจะพูดว่า “มันเป็นเรื่องของผัวเมีย” ภาษากฎหมายจะพูดว่า “มันเป็นเรื่องของบุคคลคนเดียวกัน” ภาษาธรรมจะพูดว่า “มันเป็นเรื่องของกรรม” ภาษาใจพูดว่า “หมดใจ”
           
หน้า   1   2 3 4  5 6





001864
04-10-50