>

(จดหมายเปิดผนึกฉบับที่ 15)

           ทุกคนมีคำถามในใจรวมทั้งเธอ

           อย่าคอยถามตัวเองจนลืมมองสิ่งรอบตัวที่แจ่มกระจ่าง อย่าลืมขอบคุณสายลมที่พัดมาจากทุกทิศทาง ที่เราสูดเข้าไปเป็นลมหายใจ อย่าลืมขอบคุณเสียงนกร้อง ที่ทำให้เรายังได้ยินเสียงที่เดียงสา
           อย่าลืมขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ที่หลอมรวมจนเป็นเธอ
           อย่าลืมมองเข้าไปในหัวใจของเธอ
           เข้าไปให้ใกล้ที่สุดจนได้เห็นตัวเอง
           เพื่อที่เธอจะพบว่า...แท้จริงเธอไม่เคยสูญเสียสิ่งใด

                                 เป้ สีน้ำ
                                 เม.ย 50
หน้า 1 2 3