จดหมายเปิดผนึกฉบับที่ 13
เรือโดยสารมาถึงท่าแล้ว แต่แม่น้ำยังไหลต่อไป คำถามผุดขึ้นอีกครั้งคือ
...แม่น้ำไหลไปไหน และมาจากที่ใด
คำถามแบบเด็กๆสร้างปมสงสัยอยู่ในใจลึกๆ ความผูกพันกับสายน้ำ
ความทรงจำที่สนุกสนานและสวยงาม หลอมรวมเป็นแรงบันดาลใจ
อันลี้ลับในการทำงาน
เมื่อการเดินทางมีทางเลือก คนส่วนมากเลิกใช้เส้นทางสายน้ำ
ท่าเรือจึงร้าง ศาลาพักผู้โดยสารจึงว่างเปล่า
ฉันหวนกลับไปที่เดิมอีกครั้ง มองหาภาพในอดีต
แม้ความฝันที่จะมีเรือสักลำยังไม่บรรลุผล แต่แรงปรารถนาต่อการ
ล่องแม่น้ำนั้นยังคงเร่าร้อน รุนแรง