บทกวี ใบไม้กับสายลม:: เป้ สีน้ำ

ใบไม้กับสายลม

            ใบไม้เป็นทุกข์เมื่อต้องแรงลม
            ไหวขยับ กระสับกระส่าย
            เร่าร้อน อยู่ในความอ่อนไหว
            โบกโบย เยี่ยงใบไม้ร่าเริง
            สายลมเป็นทุกข์เมื่อคราพลัดพราก
            มั่นคงอยู่ในความเคลื่อนไหว
            รุนแรงอยู่ในความอ่อนโยน
            โอดโอยอย่างสายลมเร่ร่อน

            ใบไม้ ก็เป็นทุกข์อย่างใบไม้
            สายลม ก็เป็นทุกข์อย่างสายลม

           วันแล้ว วันเล่า
           คืนแล้ว คืนเล่า
           เวียนวน อยู่ในวังวนแห่งทุกข์
           เกิด-ดับ อยู่ไม่รู้สิ้นสุด

กตสโลภิกษุ

กันยายน 2551

003977
30-9-51